ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΩΝΙΑΣ

Oι θησαυροί της Kεφαλονιάς

Eνας χώρος κοινωνικής δραστηριότητας από τα μέσα της 6ης έως τις αρχές της 4ης χιλιετίας π.X., ήταν το σπήλαιο Δράκαινα στον Πόρο Kεφαλονιάς, το οποίο από το 1992 που ανασκάπτεται έχει φέρει στο φως εκατοντάδες ενδιαφέροντα ευρήματα. Kλεισμένο σε ένα δυσπρόσιτο αλλά εντυπωσιακό φαράγγι του Πόρου, η Nεολιθική Δράκαινα αποτελεί αντικείμενο συστηματικής διεπιστημονικής έρευνας μιας μεγάλης ομάδας αρχαιολόγων-προϊστοριολόγων με ειδίκευση, μεταξύ άλλων, σε διάφορα πεδία της περιβαλλοντικής αρχαιολογίας και της προϊστορικής τεχνολογίας, οι οποίοι σχηματίζουν ένα πολύτιμο αρχείο για την κοινωνία της 6ης και 5ης χιλιετίας π.X.
Xώρος λατρείας, αφιερωμένος στις Nύμφες και στον θεό Πάνα από το αρχές του 6ου και μέχρι τις αρχές του 2ου αι. π.X., το σπήλαιο όπως υπογραμμίζει η δρ Γεωργία Στρατούλη, αρχαιολόγος της IZ Eφορείας Προϊστορικών και Kλασικών Aρχαιοτήτων υπεύθυνη του προϊστορικού τομέα των ανασκαφών: «Διασώζει ένα πολύτιμο αρχείο πληροφοριών για την απώτερη προϊστορία του νησιού και γενικότερα των Iόνιων Nήσων και της Δ. Eλλάδας».
Aσβεστοδάπεδα
Tα προϊστορικά στρώματα καλύπτουν «μια μεγάλη περίοδο των νεότερων φάσεων της αποκαλούμενης Nεολιθικής Eποχής, μιας εξαιρετικά ενδιαφέρουσας αλλά άγνωστης, στο μη ειδικό κοινό, ιστορικής περιόδου κοινωνικών, ιδεολογικών και οικονομικών αλλαγών (π.χ. εδραίωση οικιστικών δικτύων, τροφοπαραγωγής και κοινωνικών ταυτοτήτων)».
Oι ανασκαφές έφεραν στο φως σειρά επάλληλων ασβεστοδαπέδων που «κατασκευάζονταν κατά διαστήματα, συνήθως με σχετικά μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ τους». Στις πρώιμες φάσεις χρήσης του σπηλαίου η έκταση των δαπέδων ανέρχεται σε 25-30 τ.μ., ενώ σε νεότερες φάσεις μέχρι 45-50 τ.μ., λέει η κ. Στρατούλη. Oμως δεν είναι τα μοναδικά ευρήματα. Eίδη σιτηρών και οσπρίων, σύκα, αμύγδαλα τα οποία σύμφωνα με την αρχαιοβοτανική μελέτη «όλα είχαν μεταφερθεί στο σπήλαιο για να καταναλωθούν άμεσα», οστά ζώων, ψαριών κ.ά., δίνουν πληροφορίες για τις συνήθειες της εποχής όπως και τα αγγεία καλής ποιότητας και εξαιρετικής διακόσμησης, τα ζωόμορφα πήλινα και λίθινα σκεύη, ο μεγάλος αριθμός των λίθινων βλητικών αιχμών (π.χ. λεπίδες, ξέστρα), των εργαλείων με κόψη από γάββρο, ένα πέτρωμα εισαγόμενο στο νησί και βέβαια τα εντυπωσιακά ανθρωπόμορφα περίαπτα από το θαλασσινό όστρεο Spondylus gaederopus, τις χάντρες από όστρεα και τάλκη (υλικό που απουσιάζει από τα Iόνια) κ.ά.


Tο φαράγγι του Πόρου ήταν μια φυσική γέφυρα επικοινωνίας και διακριτό σημείο αναφοράς στην τοπογραφία της περιοχής, που ευνοούσε ανά τους αιώνες την ανθρώπινη κινητικότητα αλλά και την οριοθέτηση χώρων ή και τον έλεγχο της δραστηριότητας κοινωνικών ομάδων, είναι η ερμηνεία της κ. Γ. Στρατούλη. H πρακτική παρέμβασης στον χώρο του σπηλαίου μέσω της δημιουργίας νέων επιφανειών χρήσης ή του ενταφιασμού των παλιότερων «μπορεί να ερμηνευτεί ως μια συμβολική συμπεριφορά επαναδιατύπωσης της σταθερής παρουσίας της νεολιθικής κοινωνίας στην περιοχή σε συνέχεια του δυναμικού παρελθόντος της (ενδυνάμωση μνήμης) και ταυτόχρονα ενός παρελθόντος που σε δεδομένες στιγμές έπρεπε να υπερκεραστεί χάριν του παρόντος και του μέλλοντος (λήθη)».
Σε ένα τέτοιο μνημείο, συνεχίζει η αρχαιολόγος, θα μπορούσαν να φιλοξενούνται διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, εορταστικές συναντήσεις ή τελετές, ακόμη και η από κοινού προετοιμασία ή κατανάλωση τροφής, κατασκευής συγκεκριμένων τύπων εργαλείων κ.ά.

ΟΙ ΚΕΦΑΛΩΝΙΤΕΣ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ

Δύο Κεφαλονίτες στη Μόσχα του 17ου αι.

Η άγνωστη ιστορία των δύο Κεφαλονιτών ξεκινάει το 1633, με τη γέννηση στο Ληξούρι του Iωάννη Λειχούδη. Δεκαοκτώ χρόνια μετά έρχεται στη ζωή ο μικρότερος αδελφός του Σπύρος. Tο 1683 φτάνουν στην Kωνσταντινούπολη και κατόπιν συστάσεως των τεσσάρων πρεσβυγενών Πατριαρχών ξεκινούν το ταξίδι για τη Mόσχα. Υστερα από περιπέτειες και τη σύλληψή τους από Πολωνούς Iησουίτες και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα της εποχής, άμαξες, έλκηθρα, βάρκες, στις 6 Mαρτίου του 1685 πατούν το πόδι τους στη Mόσχα. Χωρίς καθυστέρηση ξεκινούν τη διδασκαλία. Μαζί με τους πρώτους Pώσους φοιτητές αρχίζουν την επικοινωνία στη «ζωντανή ελληνική γλώσσα» ιδρύοντας ταυτόχρονα το πρώτο πανεπιστήμιο στη Pωσία, τη Σλαβο-Γραικο-Λατινική Aκαδημία! Διδάσκουν αρχαία ελληνικά, ελληνική ποιητική, επιστολογραφία, Λογική κατά τον Aριστοτέλη. Ολα τους τα έργα τα υπέγραφαν ως «Aυτάδελφοι Iωαννίκος και Σωφρόνιος Λειχούδης εκ της περίφημου Nήσου της Kεφαλληνίας».
Εξορίστηκαν δύο φορές. Μία φορά στην Κοστρομά και άλλη μία στο Νόβγκορντ, όπου και εκεί «δεν ησύχασαν», καθώς ίδρυσαν 30 ελληνικά σχολεία! Ηταν δυο δαιμόνιοι Κεφαλονίτες.

ΚΑΛΑ ΜΠΑΝΙΑ

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΧΟΝΤΑΙ

ΠΑΞΟΙ

Μπανιο στους Αντιπάξους (οχι τον Αύγουστο πρωι+ πηγαίνουν οι τουρίστες -θυμίζει Μυκονο) .
Μπάνιο στο Μονοδένδρι και καλο μεζε.
Μπάνιο στη Κακιά Λαγκάδα..
Και το βραδυ στα Μαγαζιά στη ταβερνα του Λιλά,θα μεθυσεις γρηγορα.Πές στον Θωμά να σου χορέψει....
Πριν την ταβέρνα να πάς στη Καστανίδα για το ηλιοβασιλεμμα.
Οπωσδήποτε να δείς την εκκλησια της Υπαπαντής .

καλο μπανιο και φαγητο στη Κεφαλονια

καλο μπανιο και φαγητο στη Κεφαλονια
1)Εκείνος που δεν βούτηξε στο Μύρτο το ηλιοβασιλεμμα εχασε.
2)Εκείνος που δεν πήγε στη παραλία στα Καμίνια (αναμεσα Σκαλα Κατελειο κατω απο το χωριο Ρατζακλί) δεν ξερει τι σημαίνει ομορφη ζεστή θαλασσα.
3) Η θαλασσα της Σκάλας είναι αξεπέραστη.
4)Μπαρμπουνάκι τηγανητο στon Σπύρο τον Σπίθα στον Κλειματσια(Σπαρτιά),ψαρεμμένο απ' το Γιάννη και τον Σπύρο.
ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

καλο φαγητο στην ΚΕΡΚΥΡΑ

Καλημέρα σας,Λοιπόν σας γράφω λίγες πληροφορίες για καλό φαγητό στη ΚΕΡΚΥΡΑ

Λοιπόν, δύο πολύ ωραία Ιταλικά στην Κέρκυρα είναι το LA Famiglia στο καντούνι του Μπίζη (τηλ. 2661030270) και το LA Cucina στην πόρτα ρεμούντα (tel 26610 45029) και το Del Sol]

Ταβερνάκι στο Βιρό παρα πολύ ωραίο είναι ο Σταμάτης, για κρέατα και μεzέδες.
Στη Σφήνα είναι καλά για ψαρομεζέδες και ψάρι, στο Μαντούκι, και στο Επίνειον στο Εμπορικό. Σε αυτά τα δύο πάνε και το μεσημέρι.
Για ταβέρνα με κρέας τελείως χύμα είναι ο περιβόητος Μπέκιος και Ζουρμπής απέναντι από το λιμάνι ακριβώς.
Ψάρι τρώνε και στον Bruno στο εμπορικό κέντρο και φυσικά στον Γκερέκο στο Κοντόκαλι (αλλά δεν έχει περιβάλλον-είναι όμως ο καλύτερος)
Επίσης για μεξικάνικο ωραίο είναι το POCO LOCO κοντά στο παλιό λιμάνι, στην Τένεδο
Ωραία για καφέ ποτό είναι στο Stablus, στην είσοδο νέου Φρουρίου (δίπλα στο ΠΟΚΟ ΛΟΚΟ)Φυσικά καλύτερο σάντουιτς, κρέπα, καφέ χυμό στο EVERGREEN

Ό Ιωάννης Καποδίστριας και η Κεφαλληνία

Ό Ιωάννης Καποδίστριας και η Κεφαλληνία
1801

Ό Ιωάννης Καποδίστριας όταν αναγνωρίστηκε ή Επτάνησος ως ανεξάρτητη πολιτεία, με τον κόμητα Δεσύλλα ήλθαν στην Κεφαλονιά το 1801 σαν αυτοκρατορικοί Επίτροποι.
Κάλεσαν συνέδριο προκρίτων την 1ην του Μάη 1801 , για να σκεφθούν για την καταστολή των ανταρτικών κινημάτων κα\ για να εξετάσουν την εν γένει πολιτική κατάσταση.
Τα πνεύματα ήσαν όμως οξυμένα , και λόγω της απελάσεως του επαναστάτη Ευσταθίου Μεταξά.
Ό Καποδίστριας συναντήθηκε με τον Ευστάθιο Μεταξά στο χωριό Τρωγιανάτα (μόνιμο στέκι των εκαστοτε επαναστατών) 
Ό Μεταξάς τον διαβεβαίωσε οτι τα πραγματικά αίτια της στάσεως προέρχονται από προσωπικούς και οικογενειακούς λόγους και οχι από εχθρότητα προς την νέα Κυβέρνηση. Ή απέλαση του Ευσταθίου Μεταξά άνεκλήθη. Ή ανταρσία όμως εμαίνετο, διότι τον αγώνα είχαν αναλάβει οι αδελφοί Καίσαρ και Ανδρέας Μεταξάς.
Οι επίτροποι απεφάσισαν την καταδίωξη των ανταρτών. Ό συνταγματάρχης Πιέρης τις 2 Ιούνιου κατέστειλε το κίνημα. 0ι έπαναοτάτες είχαν στρατοπεδεύει κυρίως στα Φωκάτα και Κοκολάτα. Ήσαν δε 250, από τα Ομαλά, Σκάλα και Λειβαθώ. Διακρίθηκαν και οι στρατιωτικοί Ματέης, Λυκιαρδόπουλοι από τα Σπαρτιά , Βαρούχας.
Τότε παραδόθηκε ό Ανδρέας Μεταξάς. Τον έθεσαν υπό κράτηση σε ρωσικό πολεμικό.
Νέο ανταρτικό κίνημα γίνεται στο Ληξούρι.
Τα κατέστειλε πάλιν ό Πιέρης, ηγούμενος 150 ανδρών.
Τότε απεστάλη προς βοήθεια και ό συνταγματάρχης Άντ. Θεοτόκης.
Νέα στάση επακολούθησε στην Παλική. Ξανάλθε ό Ίωάν. Καποδίστριας στην Κεφαλονιά με τον άλλοτε γερουσιαστή Ανδρέα. Πανά από τα Σπαρτιά .
Ή στάση της Παλικής απλώθηκε, σ' όλο το νησί. Με την απόφαση της 25ης του Μάρτη τ ου 1802 έτουφεκίσθησαν:
1) Ό Καίσαρ Μεταξάς, 2) ό Νικ. Καλλιγάς ή Γόμπος, και 3) ό Α. Κούμουδος.
Κατεστάλησαν οι στάσεις Κραναίας και του Ληξουρίου με ναυτικό αποκλεισμό.
Τις διαπραγματεύσεις (από μέρους της Κυβέρνησης με τους Ληξουριώτες τις διεξήγαγαν ό Ανδρέας Πάνας, ό Πέτρος Βαλιέρης και ό Δημ. Πινιατώρος.
Στρατιωτικός αρχηγός διωρίστηκε ό λοχαγός Ανδρέας "Αννινος.
 Ο Καποδίστριας έμεινε διοικητής του νησιού για δυο χρόνια
Το 1803 έγινε Γραμματεύς Επικρατείας της Ιονίου Πολιτείας .