ΑΝΤΙΟ ΔΑΣΚΑΛΕ
+ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ ΓΕΩΡΓΑΤΟΣ
(1931-2021)
Λυκειάρχης ε.τ
Γεννήθηκε στο χωριό Ξενόπουλο το 1931,σπούδασε
Φιλολογία και υπηρέτησε στο Γυμνάσιο Ριζοκάρπασου στην Κύπρο μετά
υπηρέτησε στην Κεφαλλονιά στα σχολεία δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης .
Είχα την τύχη να τον έχω Καθηγητή
Φιλολογίας στο Λύκειο Αρρένων
Αργοστολίου και τον πιο αγαπημένο κοντινό μου άνθρωπο σχεδόν «δεύτερο πατέρα» και τον ευγνωμονώ για ότι
προσέφερε. Από τους ανθρώπους που μας σημάδεψαν τους μαθητές του και μίλησαν
στις ψυχές μας! Τέτοιοι άνθρωποι, δεν "τελειώνουν" ποτέ! Από κει που
σταματά η ζωή τους, μιλούν οι αξίες που φύτεψαν στα φυσικά και πνευματικά τους
παιδιά- στους μαθητές τους, οικείους τους...
Ο Αριστομένης Γεωργάτος, υπήρξε ο Δάσκαλος μας και παρέμεινε
πάντα ο παιδαγωγός, ο επιστημονικός
ανταποκριτής και κριτής και οικοδόμος της περιπέτειας μας στην γνώση , στη μάχη
του πνεύματος και την παρέδιδε κάθε φορά στους νέους με νέα όπλα, με νέα δύναμη
και με μεγαλύτερο ενθουσιασμό. Η εμβάθυνση στις
ιδέες ίσως θεωρείται μια πολυτέλεια και προνόμιο κάποιων λίγων. καθένας
μπορούσε εύκολα να καταλάβει πως δάσκαλος
μας ήταν άνθρωπος με μεγάλη εσωτερική αξία και δεν θα αντάλλασσε με τίποτε τη
στάση ζωής που είχε επιλέξει. Ο στόχος του να ζεστάνει λίγο την καρδιά των μαθητών του και ν’ ανάψει μια μικρή φλογίτσα στο πνεύμα
τους. Έτσι, για να γίνει ο κόσμος ομορφότερος!
Ποιος από εμάς , τους μαθητές του, δεν
ζήτησε την συμβουλή του, το εποπτικό του μάτι , τη γνώση του, ποιος δε συζήτησε
μαζί του για μυθολογία ή για το λογοτεχνικό έργο του Καζαντζάκη, για τον Όμηρο. Όλοι τρέχαμε μέχρι
τα βαθιά γεράματα του να ξαποστάσουμε στην γνώση και στην σοφία του.
Όλοι τον φέρνουμε στο νου μας σαν τον
Άνθρωπο που συνδύαζε την εμπειρία της ωριμότητας με την αυθεντικότητα και το
πάθος της εφηβείας. Ένας άνθρωπος που μπορούσε να κινείται με άνεση και
ισορροπία ανάμεσα στο Ατομικό και στο Συλλογικό, στην λατρεία του για την
Ελλάδα και τον Άνθρωπο για το παιδί και την Αλήθεια. Ο «δάσκαλος» μας έδωσε
στους μαθητές του μια άλλη διάσταση, συνδέοντας την γνώση και την ψυχική με την κοινωνική πραγματικότητα, την
επιθυμία με το χρέος, τη ματαίωση με την ονειροπόληση
Σε όλη την πορεία του ο Αριστομένης
Γεωργάτος εφαρμόσατε τα λόγια του Νίκου
Καζαντζάκη: « Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να
περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα,
αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντάς το μαθητή του να φτιάξει δικές
του γέφυρες.»
Το χωριό μας τα Σπαρτιά και όλη η
Κεφαλλονιά στερείται έναν πνευματικό φάρο.
Για εμάς ο καθηγητής Αριστομένης Γεωργάτος
υπήρξε ο αγαπητός δάσκαλος, ο δεύτερος
πατέρας, ο άνθρωπος που απέδειξε πως η ζωή έχει το νόημα που της δίνεις!
Θερμά
συλλυπητήρια στους οικείους του στην αγαπημένη χήρα του και τα λατρεμένα του
παιδιά.
ΑΝΤΙΟ ΔΑΣΚΑΛΕ
ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ
11/11/2021
